Badanie moczu w ciąży jest jednym z niezwykle istotnych testów laboratoryjnych, którym poddaje się przyszłą mamę. Dzięki jego wykonaniu można wykryć wiele groźnych nieprawidłowości i chorób, a w tym ZUM – czyli zapalenie układu moczowego, szczególnie niebezpieczne w ciąży – zarówno dla kobiety, jak i dla płodu. Co ile należy wykonywać badanie moczu w ciąży? Jak pobierać mocz do pojemnika i o jakiej porze najlepiej to robić? Jakie są normy laboratoryjne dla poszczególnych parametrów moczu u kobiet spodziewających się dziecka?
Spis treści
Po co wykonuje się badanie moczu w ciąży i kiedy należy się mu poddawać?
Badanie moczu w ciąży ma przede wszystkim za zadanie wykryć bakterie odpowiedzialne za rozwój zapalenia układu moczowego. Dlaczego jest to takie ważne? Po pierwsze – możliwości leczenia ZUM u kobiet w ciąży są ograniczone, a po drugie schorzenie to może wywołać określone powikłania. Wśród nich wyróżniamy między innymi zwiększone ryzyko poronienia, porodu przedwczesnego czy też infekcji wewnątrzmacicznej płodu.
Co ciekawe, u wielu kobiet ZUM w ciąży nie daje żadnych objawów – właśnie dlatego badanie powinno wykonywać się co najmniej raz w miesiącu (więcej informacji o dokładnych zakresach czasowych pobierania próbek u ciężarnych znajdziesz tutaj: https://mamadha.pl/badanie-moczu-w-ciazy). Oprócz tego jak najszybsze wykonanie testu laboratoryjnego z moczu jest konieczne u pań, które odczuwają w ciąży charakterystyczne objawy ZUM.
Jak pobrać mocz do badania będąc w ciąży?
Pobieranie próbki moczu u kobiet w ciąży nie różni się od sposobu uzyskiwania moczu do testów u zdrowej osoby. Najlepiej jest zebrać mocz poranny, po uprzednim umyciu sromu (ze szczególnym uwzględnieniem cewki moczowej) oraz dłoni. Mocz zbiera się do jałowego pojemnika ze środkowego strumienia. W praktyce oznacza to, że należy podstawić kubeczek dopiero wtedy, gdy pierwsze mililitry trafią do toalety. W przeddzień badania nie jest konieczne szczególne przygotowanie.
Pojemniczek z moczem musi być szczelnie zakręcony i dostarczony do laboratorium możliwie jak najszybciej -–najlepiej w ciągu dwóch godzin od pobrania.
Badanie moczu w ciąży – oceniane parametry
Mocz oddany do badania ocenia się pod kątem:
- barwy (powinna być słomkowa, jasnożółta);
- ciężaru właściwego (normy oscylują w okolicach od 1.005 do 1.003);
- poziomu pH (odpowiedni zakres to 4,8-7,4);
- zawartości erytrocytów (norma: od 3 do 5 w polu widzenia) oraz leukocytów (nie więcej niż 4-5 w polu widzenia);
- klarowności (mocz powinien być przejrzysty);
- poziomu urobilinogenu (powinien być nieobecny), glukozy (jest dopuszczalna u ciężarnych w niewielkich ilościach).
Oczywiście oprócz powyższych parametrów, mocz bada się również na obecność bakterii, grzybów, białek i ciał ketonowych. Podwyższony poziom jednego lub większej liczby z tych parametrów może świadczyć o infekcji pęcherza moczowego (w tym o rozwijającym się ZUM), nieprawidłowościach w pracy nerek czy też o infekcji ogólnej.
Źródła:
- Dr n. med. R. Drabczyk, Zakażenie układu moczowego w ciąży [w:] Medycyna Praktyczna, 26.05.2017
- Pifczyk, T. Wikarek, I. Maruniak-Chudek, J. Chudek, Ciąża u chorej z przewlekłą niewydolnością nerek – opis przebiegu dwóch ciąż zakończonych powodzeniem i przegląd piśmiennictwa [w:] Ginekologia Polska 2011, nr 82
- dr hab. med. D. Moczulski, Leczenie zakażeń układu moczowego u kobiet w ciąży [w:] Medycyna po Dyplomie 10/2012
- Tomczak-Watras, R. Donderski, J. Manitius, Bezobjawowa bakteriuria – kiedy leczyć? [w:] Borgis – Medycyna Rodzinna 3/2010
Artykuł sponsorowany